Από το Παλιό μας Ημερολόγιο εντοπίσαμε για την εβδομάδα από 14 έως 20 Ιανουαρίου τα πρόσωπα 24 ανθρώπων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην Ιατρική επιστήμη. Το έργο και τα επιτεύγματά τους είναι η κληρονομιά μας σήμερα και τα παραθέτουμε επιγραμματικά στο Blog της ιστοσελίδας του German Oncology Center. Ανάμεσα σε αυτούς ξεχωρίζουμε τον Τζουντα Φόλκμαν (φωτογραφία), έναν γιατρό που έγινε γνωστός για τις έρευνές του στην αγγειογένεση του όγκου, και την Αμερικανίδα βιολόγο Τζούελ Κομπ, με σημαντικό ερευνητικό έργο στον καρκίνο του δέρματος, ιδιαίτερα στη θεραπεία του μελανώματος.

Άλμπερτ Σβάιτσερ (14/1/1875 – 4/9/1965), Γερμανός γιατρός, φιλόσοφος, μουσικός, θεολόγος και ιδρυτής ιατρικής αποστολής στην υποσαχάρεια Αφρική. Τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1952, για τις «προσπάθειές του για την αδελφοσύνη των εθνών».

Έρνστ Άμπε (23/1-1840 – 14/1/1905), Γερμανός φυσικός, συνεργάτης του γνωστού κατασκευαστή οπτικών οργάνων Καρλ Τσάις. Σχεδίασε προηγμένα οπτικά όργανα, όπως το σύνθετο μικροσκόπιο (με το οποίο παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά μικροοργανισμοί και κύτταρα) και το φερώνυμο διαθλασίμετρο.

Ζακ Ντιμπουά (1478 – 14/1/ 1555), Γάλλος ανατόμος, ο πρώτος επιστήμονας που περιέγραψε τις βαλβίδες των φλεβών.

Ιοάν Καντακουζίνο (25/11/1863 – 14/1/1934), ονομαστός Ρουμάνος μικροβιολόγος, με καταγωγή από τη βυζαντινή οικογένεια των Καντακουζηνών. Εγκαθίδρυσε τη μικροβιολογία στη χώρα του και τη δίδαξε επί σειρά ετών σε πανεπιστημιακό επίπεδο.

Τζούντα Φόλκμαν (24/2/1933 – 14/1/ 2008), Αμερικανός χειρουργός, περισσότερο γνωστός για την έρευνά του σχετικά με την αγγειογένεση του όγκου, τη διαδικασία με την οποία ένας όγκος προσελκύει τα αιμοφόρα αγγεία για να τα θρέψει και να διατηρήσει την ύπαρξή του. Ίδρυσε το πεδίο έρευνας αγγειογένεσης, το οποίο έχει οδηγήσει στην ανακάλυψη ορισμένων θεραπειών που βασίζονται στην αναστολή ή διέγερση της νεοαγγειοποίησης.

Μάρσαλ Νίρενμπεργκ (10/4/1927 – 15/1/2010), Αμερικανός βιοχημικός· τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσιολογίας – Ιατρικής (1968), για την ανάπτυξη διαδικασίας αποκρυπτογράφησης του γενετικού κώδικα των ζωντανών κυττάρων.

Λόρεντς Μπέλερ (15/1/ 1885 – 20/1/ 1973), Αυστριακός χειρουργός, από τους πρωτεργάτες της σύγχρονης χειρουργικής ατυχημάτων. Στην ακτινολογία, η μέτρηση της γωνίας Μπέλερ σε μια ακτινογραφία μπορεί να βοηθήσει στην ανίχνευση καταγμάτων της πτέρνας.

Γιόζεφ Μπρόιερ (15/1/1842 – 20/6/ 1925), Αυστριακός διακεκριμένος γιατρός, με σημαντικό έργο στη νευροφυσιολογία. Είναι γνωστός για την «καθαρτική μέθοδο», την οποία εφάρμοσε στην ασθενή του Μπέρτα Πάπενχάιμ (η «Άννα Ο.» της ιατρικής βιβλιογραφίας) που είχε διαγνωστεί με συμπτώματα υστερίας. Η μέθοδός του αυτή έθεσε τα θεμέλια της ψυχανάλυσης όπως αναπτύχθηκε από τον προστατευόμενο του Ζίγκμουντ Φρόιντ.

Σπυρίδων Μαγγίνας (16/1/1839 – 16/11/1920), Έλληνας χειρουργός, από τους πρωτεργάτες της χειρουργικής στην Ελλάδα. Καθηγητής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο διέθεσε τη μεγάλη του περιουσία με τη διαθήκη του. Τον Μάιο του 1905 αφαίρεσε με επιτυχία από ασθενή ολόκληρο το δεξιό νεφρό του. Επρόκειτο για ιατρικό επίτευγμα, καθώς η εγχείρηση αυτή είχε ποσοστό επιτυχίας στο εξωτερικό μόλις ένα τοις χιλίοις.

Ιωάννης Χαραμής (1904 – 16/1/1978), Έλληνας οφθαλμίατρος με διεθνή αναγνώριση. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής του Οφθαλμιατρείου Αθηνών. Συνέγραψε περί τις 400 εργασίες και σύγγραμμα υπό τον τίτλο «Χειρουργική των οφθαλμών».

Λέονορ Μικαέλις (16/1/1875 – 8/10/1949), Γερμανός γιατρός και βιοχημικός, γνωστός πρωτίστως για τις εργασίες του με την Καναδή συνάδελφό του Μοντ Μέντεν σχετικά με την κινητική των ενζύμων.

Στάνλεϊ Μπίμπερ (4/5/1923 – 16/1/2006), Αμερικανός γιατρός, πρωτοπόρος στις εγχειρήσεις αλλαγής φύλου.

Αντόνιο Βαλσάλβα (17/1/ 1666 – 2/2/1723), Ιταλός ανατόμος, που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ανατομία των αυτιών. Πιστώνεται με την καθιέρωση του όρου «ευσταχιανή σάλπιγγα» για τον σωλήνα με τον οποίο συγκοινωνεί το μέσο αυτί με το ρινοφάρυγγα. Το μαστοειδές άντρο του αυτιού ονομάζεται άντρο Βαλσάλβα. Ανέπτυξε μια τεχνική, που φέρει την ονομασία «χειρισμός Βαλσάλβα» («Valsalva maneuver»), η οποία μπορεί να δώσει στον θεράποντα ιατρό πρόσθετες πληροφορίες για την κατάσταση της καρδιακής λειτουργίας, ενώ μπορεί να συμβάλει στο άνοιγμα των έξω ακουστικών πόρων που αποφράχθηκαν κατά τη διάρκεια μιας απότομης κατάβασης από υψόμετρο. Συνίσταται στην προσπάθεια βίαιης εκπνοής με κλειστή τη γλωττίδα, τη μύτη και το στόμα.

Άουγκουστ Βάισμαν (17/1/1834 – 5/11/1914), Γερμανός βιολόγος, που διατύπωσε τη φερώνυμη θεωρία, προάγγελο της χρωμοσωματικής θεωρίας της κληρονομικότητας.

Τζόζεφ Γκόλντμπεργκερ (17/1/1929 – 16/7/1874), Ουγγροαμερικανός επιδημιολόγος. Έγινε γνωστός για την πρωτοποριακή έρευνά του σχετικά με την ασθένεια της πελλάγρας, καταδεικνύοντας ότι προκαλείται από έλλειψη βιταμίνης του συμπλέγματος Β (1915).

Ο κυπριακής καταγωγής αμερικανός επιστήμονας Παναγιώτης Ζαβός ανακοινώνει στις 17/1/2004 ότι εμφύτευσε στη μήτρα μιας 35χρονης γυναίκας ένα ανθρώπινο έμβρυο που δημιούργησε με τη μέθοδο της κλωνοποίησης.

Τζούελ Πλάμερ Κομπ (17/1/1924 – 1/1/2017) Αμερικανίδα βιολόγος, με σημαντική συμβολή στο πεδίο του καρκίνου του δέρματος και ιδιαίτερα στην θεραπεία του μελανώματος. (φωτό)

Άλμπερτ Σατζ (2/2/1922 – 17/1/2005), Αμερικανός ερευνητής, που ανακάλυψε τη στρεπτομυκίνη, το πρώτο αντιβιοτικό φάρμακο για την καταπολέμηση της φυματίωσης.

Κάσπαρ Βολφ (18/1/1733 – 22/2/1794), Γερμανός χειρουργός, που θεωρείται ο θεμελιωτής της εμβρυολογίας. Στην ανατομία, το όνομά του φέρει το όργανο εκείνο του εμβρύου, που τελικά εξελίσσεται σε νεφρό (βολφιανό σώμα).

Ντάνιελ Χέιλ Γουίλιαμς (18/1/1856 – 4/8/1931), Αμερικανός χειρουργός, που πραγματοποίησε την πρώτη επέμβαση ανοιχτής καρδιάς το 1893.

Χέρμαν Σνέλεν (19/2/1834 – 18/1/1908), Ολλανδός οφθαλμίατρος, που δημιούργησε τον ομώνυμο πίνακα μέτρησης της οπτικής οξύτητας.

Ο Αμερικανός καθηγητής Χένρι Σμιθ επιδεικνύει στις 18/1/1896 την πρώτη μηχανή για ακτινογραφίες στο Κολέγιο Ντέιβιντσον της Βόρειας Καρολίνας.

Σκευοφύλαξ Ζερβός (19/1/1875 – 13/8/1966), Καλύμνιος χειρουργός, πρωτοπόρος της τηλεϊατρικής και των μεταμοσχεύσεων, εθνικός αγωνιστής και πολιτικός.

Νίκος Σιδέρης (20/1/1952), Έλληνας ψυχίατρος, ψυχαναλυτής, συγγραφέας, μεταφραστής και ποιητής. Το βιβλίο του «Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν» έγινε μπεστ-σέλερ.

Από το sansimera.gr για το goc.com.cy

(*) Νέα στήλη στο Blog της ιστοσελίδας μας. Για να θυμόμαστε, να μαθαίνουμε και να αναδεικνύουμε τους ανθρώπους εκείνους που έχουν συμβάλει τα μέγιστα στην επιστήμη της Ιατρικής.