Την Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019, ο Καθηγητής Michael Molls, διαπρεπής Γερμανός Ακτινοογκολόγος και Επιστημονικός Συνεργάτης του German Oncology Center (GOC), αναγορεύτηκε σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΤΕΠΑΚ). Κατά την τελετή αναγόρευσής του, εκφώνησε αυτόν τον λόγο:

Αγαπητοί φοιτητές, συγγενείς, συνάδελφοι, καθηγητές,
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Αισθάνομαι βαθιά τιμή και υπερηφάνεια που λαμβάνω σήμερα τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου. Εδώ, στο πανέμορφο νησί σας, με τη μακρά πολιτιστική παράδοση, στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, στο υπέροχο αυτό ακαδημαϊκό περιβάλλον του νεαρού πανεπιστημίου σας, αισθάνομαι το αισιόδοξο πνεύμα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Σε οποιονδήποτε κλάδο κι αν σπουδάζετε, να θυμάστε ότι το πάθος του να θέτεις νέα ερωτήματα και η αίσθηση της ευθύνης απέναντι στην κοινωνία είναι αυτά που στρώνουν τον δρόμο για την καινοτομία.

Το νέο τρόπο σκέψης και τη διαδικασία ανάπτυξης θα την αισθανθείτε και αργότερα στην επαγγελματική σας πορεία, σε μια εταιρεία, σ’ έναν οργανισμό, σ’ ένα ίδρυμα ή στον χώρο της έρευνας. Το μέλλον αυτού του κόσμου θα επηρεάζεται ολοένα και περισσότερο από τις φυσικές επιστήμες, τη μηχανολογία και την τεχνολογία, την περιβαλλοντική διαχείριση, την οικονομία, την υγειονομική περίθαλψη, την επικοινωνία, τις ψηφιακές ικανότητες και, ευελπιστώ, την ηθική χρήση της «Τεχνητής Νοημοσύνης». Η τεχνητή νοημοσύνη και η δημοκρατία, όταν ελέγχονται από εμάς, έχουν μία μοναδική ικανότητα να επιφέρουν ακόμη περισσότερα οφέλη στον πλούσιο ευρωπαϊκό μας πολιτισμό. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις τέχνες και τις ανθρωπιστικές επιστήμες: όλοι προσβλέπουμε σε ένα ειρηνικό μέλλον. Να σας θυμίσω, άλλωστε, τι είχε πει ο σπουδαίος Έλληνας δάσκαλος και φιλόσοφος, Αριστοτέλης: «Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που νικά τα πάθη του από εκείνον που νικά τους εχθρούς του. Διότι η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό». Στο Twitter θα έγραφα: «Κάντε επιστήμη, όχι πόλεμο!»

Αγαπητοί φοιτητές, σήμερα γιορτάζουμε την αποφοίτησή σας. Συγχαρητήρια για την επιτυχία σας αυτή! Σήμερα αξίζει να αναλογιστούμε τις αναρίθμητες ευκαιρίες που σας χάρισε το πανεπιστήμιό σας, με τη βοήθεια και τη στήριξη των γονιών, των συγγενών και των φίλων σας.

Στη σύντομη αυτή ομιλία μου, θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα: «Ποιο είναι το μυστικό για να γίνει κανείς «Επίτιμος Διδάκτωρ»;» Πρώτον, να εμπιστεύεται τις δημιουργικές του ιδέες και να τις ακολουθεί με πάθος. Επιπλέον, να αγαπά την έρευνα και να είναι βέβαιος ότι εξυπηρετεί τον Άνθρωπο και την Κοινωνία. Στην αρχή της καριέρας ενός ερευνητή, είναι πολύ σημαντικό να μυηθεί κανείς στο επιστημονικό περιβάλλον από σπουδαίους καθηγητές που να αισθάνονται υπερήφανοι που θα βοηθήσουν ένα νέο ταλέντο να εξελιχθεί. Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό της δημιουργικής έρευνας είναι να δίνει την ευκαιρία σε μυαλά που σκέφτονται «ανοιχτά» και εκτιμούν τις έντονες συζητήσεις, να εξελιχθούν. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, είχα την τύχη να συνεργάζομαι με πολύ καλούς συναδέλφους. Ένας από αυτούς ήταν και ο Νικόλαος Ζάμπογλου, Διδάκτωρ Φυσικής και Ιατρικής, σήμερα ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ακτινοογκολόγος. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, εργαζόταν στο εργαστήριο κυτταροφωτομετρίας του, το οποίο βρισκόταν δίπλα από το δικό μου. Μαζί, ερευνήσαμε την επιδιόρθωση του DNA, τους μηχανισμούς κυτταρικού θανάτου, αλλά και την επανεμφύτευση εμβρύων από δοκιμαστικό σωλήνα σε ποντίκια στο εργαστήριό μου. Εξακολουθούμε μέχρι και σήμερα να απολαμβάνουμε μία εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, οι οποίες, τότε, στην αρχή της καριέρας μας, μας είχαν οδηγήσει σε νέες υποθέσεις και πειράματα στον κλάδο της Ακτινοβιολογίας, ενώ αργότερα, στις κλινικές μας μελέτες, σε ακριβέστερες έννοιες όσον αφορά στην εξατομικευμένη, υψηλής ακρίβειας θεραπεία καρκινοπαθών.

Σήμερα είναι ημέρα χαράς για τους απόφοιτους του Πανεπιστημίου και τις οικογένειές τους, αλλά και για μένα, τη γυναίκα μου Jasmina, τα παιδιά και τις εγγονές μου, που δυστυχώς δεν μπόρεσαν να είναι απόψε μαζί μου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τη Σύγκλητο και τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του ΤΕΠΑΚ για την αναγόρευσή μου σε Επίτιμο Διδάκτορα. Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου, κύριο Αναγιωτό, τον Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας, κύριο Μακρή, και τον Διευθυντή του Γερμανικού Ογκολογικού Κέντρου της Κύπρου, κύριο Ζάμπογλου, για αυτή την πολύτιμη ευκαιρία για μελλοντική επιστημονική και ακαδημαϊκή συνεργασία.