Υπολογίζεται ότι περίπου 80% των καρκινοπαθών θα χρειαστούν κάποιου είδους χειρουργικής παρέμβασης στην πορεία της νόσου τους. Αν και το χειρουργείο αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του επαγγέλματος, ο ρόλος και η ευθύνη του Χειρουργού εκτείνεται και πέρα από τις χειρουργικές αίθουσες.

Ο Χειρουργός είναι συνήθως ο πρώτος επαγγελματίας υγείας με τον οποίο έρχεται σε επαφή ο ασθενής και για αυτό συχνά αναλαμβάνει τον κλινικό συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων ειδικοτήτων και την «ενορχήστρωση» του σχεδιασμού του θεραπευτικού πλάνου.

Σήμερα η φροντίδα του ογκολογικού ασθενούς μεταβάλλεται από μια γενικευμένη παροχή ογκολογικών ιατρικών υπηρεσιών, σε μια πιο εξατομικευμένη και πολύπτυχη προσέγγιση. Οι συνδυασμένες, πολυπαραγοντικές θεραπείες ή θεραπείες πολλών ειδικοτήτων ή πολλών θεραπευτικών στόχων, επιτυγχάνουν πλέον την καλύτερη δυνατή επιβίωση αλλά και ποιότητα ζωής. Ως αποτέλεσμα, ο Χειρουργός που μέχρι πριν 40 χρόνια ίσως να ήταν ο μόνος ιατρός που συναντούσε ο ογκολογικός ασθενής, δεν μπορεί πλέον να εργάζεται απομονωμένα και ως μονάδα, αλλά πρέπει να αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου που αποσκοπεί στην παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών υγείας με επίκεντρο τον ασθενή.